Στα νεότερα προς επισκευή αυτοκίνητα μετά από σύγκρουση, με το γύρισμα του διακόπτη, ανάβουν στο ταμπλό του αυτοκινήτου, πολλές προειδοποιητικές λυχνίες βλαβών.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, πριν την επισκευή, χρειάζεται να γίνει ένας έλεγχος με διαγνωστικό μηχάνημα, για να διαπιστωθεί εάν χρειάζονται ανταλλακτικά για την επισκευή και το είδος των τυχόν βλαβών. Στη συνέχεια, απαιτείται έλεγχος των πραγματικών τιμών και παραμέτρων μετά την επισκευή για να διασφαλιστεί ότι οι βλάβες αποκαταστάθηκαν.
Συστήματα όπως η «προειδοποίηση για επερχόμενη σύγκρουση», η «αποχώρηση λωρίδας» και η «ανίχνευση τυφλών σημείων», είναι μερικά μόνο από τα νέα χαρακτηριστικά ενεργητικής ασφάλειας που συναντάμε στα οχήματα που τίθενται σε κυκλοφορία κατά τα τελευταία χρόνια. Δεν λέμε συστήματα ασφαλείας καθώς αυτά είναι «εξτρά» και μπορεί απλά να μην αγοραστούν ή ακόμα και αν υπάρχουν σαν εξοπλισμός, μπορούν να απενεργοποιηθούν από τον οδηγό.
Είναι άραγε επιτρεπτό να παραδώσουμε εμείς οι επισκευαστές ένα αυτοκίνητο μετά από σύγκρουση με διαθέσιμη οποιαδήποτε τέτοια λειτουργία μετά την επισκευή, χωρίς να διαθέτει το επίπεδο ασφάλειας που διέθετε όταν το αγόρασε ο ιδιοκτήτης του ;
Η απάντηση είναι ένα σκέτο ΌΧΙ. Καλό είναι να γνωρίζουν τόσο οι επισκευαστές, όσο και οι ιδιοκτήτες των σύγχρονων αυτοκινήτων μερικά βασικά στοιχεία σχετικά με τους μύθους που κυκλοφορούν γύρω από τα θέματα αυτά :
– Εάν δεν υπάρχει στο ταμπλό αναμμένο κάποιο προειδοποιητικό φως / λυχνία τότε όλα είναι καλά.
Λάθος. Οι κωδικοί βλάβης που καταχωρούνται στην ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου (εγκέφαλος) δεν ανάβουν πάντοτε την προειδοποιητική λυχνία.
Μπορεί να αποθηκευτούν όμως σαν προσωρινές βλάβες.
– Ο διαγνωστικός έλεγχος είναι το ίδιο με τον προγραμματισμό ή τη βαθμονόμηση των συστημάτων αυτών.
Λάθος. Ο διαγνωστικός έλεγχος είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τον προγραμματισμό και την βαθμονόμηση (χωρίς το καλιμπράρισμα).
Η βαθμονόμηση είναι μια επαναφορά των αισθητήρων στην αρχική τους κατάσταση για να είμαστε βέβαιοι ότι δεν βρίσκονται εκτός ορίων.
Ένα σύστημα θα μπορούσε να είναι λειτουργικό αλλά να μην αποδίδει σωστά.
Για παράδειγμα : ένα αυτοκίνητο κινούμενο με μικρή ταχύτητα πρέπει να σταματήσει μπροστά από έναν πεζό που πετάχτηκε στο δρόμο.
Εκεί ο χρόνος απόκρισης του συστήματος είναι κρίσιμος για να ακινητοποιηθεί το όχημα εγκαίρως.
– Εάν δεν αποσυνδέσει κάποιον αισθητήρα ή ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου, τότε δεν χρειάζεται να κάνω προγραμματισμό ή έλεγχο.
Λάθος. Πολλοί αισθητήρες σχεδιάζονται για να λειτουργούν σε ένα συγκεκριμένο σημείο του οχήματος. Ακούμε τεχνίτες παρμπρίζ που λένε «Αφήστε την κάμερα του παρμπρίζ να κρέμεται από τα καλώδια και τοποθετήστε την στο νέο παρμπρίζ».
Αν η βάση της κάμερας ή ολόκληρο το παρμπρίζ τοποθετηθεί με απόκλιση 1 χιλιοστού, προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, αυτό θα επηρεάσει πάρα πολύ την όραση της κάμερας σε απόσταση 30-40 μέτρων στο δρόμο.
Άλλο παράδειγμα είναι η απλή επισκευή ενός προφυλακτήρα όπου υπάρχει ραντάρ ή αισθητήρες των τυφλών σημείων:
– Εάν στην περιοχή λειτουργίας του ραντάρ χρησιμοποιηθεί πλαστικό υλικό επισκευής, αυτό μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του να ανιχνεύει. Η αλλαγή του πάχους του προφυλακτήρα θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπει το ραντάρ μέσα από αυτό. Ένα άλλο σημείο είναι ακόμα και η βαφή. Πόσα χιλιοστά πάχους μπορούν να προσθέσουν τα υλικά βαφής πριν από το οποίο θα αρχίσουν να περιορίζονται ορισμένες λειτουργίες ;
Πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες, όπως η Ford, Nissan, Mercedes έχουν εκδώσει δελτία τεχνικών οδηγιών σχετικά με το θέμα αυτό. Όλοι οι επισκευαστές, όπως και η ΜΕΘΕΝΙΤΗΣ team έχουν πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα.
Πηγές : www.nissan-global.com / www.etis.ford.com / www.infoservice.com.gr / www.methenitis-team.gr / www.texa.com / www.greece.hella-gutmann.com